Na uitgebreid afscheid te hebben genomen van Ingrid ("we'll see you next year in Holland") staat nu de overtocht per ferry voor de deur naar het Zuidereiland. Zoals reeds gezegd is de zomer van 2017 in NZ de slechtste van de afgelopen 50 jaar dus we vreesden het ergste. Het viel mee. Geen regen, wel grijze bewolking en wat golven. Vanuit Picton waar je aankomt, een uurtje rijden naar Nelson waar we pounamu -greenstone/jade- gekocht hebben en de B&B makkelijk gevonden. De navigatie is trouwens top dankzij de TomTom van Mea waar Jacob de kaart van NZ op gezet heeft.

De dag erna is het schitterend weer ???? en trekken we naar het Abel Tasman National Park. Via de watertaxi laten we ons naar een punt hogerop aan de kust brengen en lopen 8 km terug over een gedeelte van de AT Coast Track. Prachtig is het daar. Baaien met witte stranden, zeeleeuwen ...genieten. Nelson is ook een kunstenaarsstad maar in Wellington/Paraparaumu hebben we mooiere 'art' gezien.

We laten AT achter ons. Had wel langer mogen duren (met mooi weer!!). Nu een lang stuk richting Greymouth, langs mijnwerkers stadjes, into the land of the bogens(zoek betekenis maar op). Het miezelt een beetje. 's Avonds lezen we dat in het Noorden van AT park (bij Fare well Spit) 300 walvissen/grienden zijn aangespoeld. ????????Onderweg hoofdzakelijk koeien gezien. Van uit de B&B stukje richting Noorden gereden om de Pancake Rocks te zien. Prachtige formaties aan de kust. Het is heerlijk weer.

We waren benieuwd naar onze volgende B&B: Hununai's Nest. Midden in de bossen. Echt een bijzondere plek. Maar ook maakten we daar voor het eerst kennis met sandflies. Heel irritante steekvliegjes???? Ook liep daar zomaar een Kewa ons terras op. Het is inmiddels gaan hozen. Dat belooft niet veel goeds voor onze volgende plek: de Glaciers-gletsjergebied.

De Westkust van het Zuidereiland toont ons zijn ware gezicht door 3 dagen achterelkaar te plenzen. Werkelijk plenzen. We hebben een B&B en motel aan deze kust, bij de Southern Alps maar het blijft regenen. Daardoor zien we niets van de bergen aldaar en kunnen we de Franz Josef- en Fox Glacier niet bezoeken. Wel vinden we daar een workshop jade bewerken. Mea en ik hebben een aardig steentje gemaakt ????.

Nu de bergen over via Haast, richting Zuiden. De grote meren van Hawea en Wanaka. Schitterenden plekjes met besneeuwde toppen van 2000- en 3000 meter op de achtergrond. Het landschap verandert, het weer ook. We kunnen weer korte broeken en hemdjes aan. Factor 30 wordt weer gesmeerd. In de valleien geel geworden gras met schapen, schapen, schapen. Nu naar Te Anau in Fjordland